Dames ik moet jullie iets bekennen.
Ik kan mijn ogen niet van de composaris van dit jaar afhouden. Zijn wilde lokken die dansen door de wind. Zijn donkerblauwe ogen om in weg te dromen. Zijn prominentiegehalte dat de pan uit de rijst in zijn vestje. Dat heerlijke vestje.
Ook heb ik geleerd altijd uit te loggen na ik op een vreemde computer dingen heb gedaan.